ibidem พยางค์ คือ
- ในบทหรือหน้าเดียวกัน
ในหนังสือเล่มเดียวกัน
- พยางค์ พะยาง น. ส่วนของคำที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ เช่น กะ มี ๑ พยางค์ กระเป๋า มี ๒ พยางค์ พยากรณ์ มี ๓ พยางค์.
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ยาง ๑ น. ชื่อนกในวงศ์ Ardeidae ปากแหลม ขายาว ตัวสีขาว บางชนิดตัวสีดำ น้ำตาล หรือเขียว หากินตามชายน้ำและทุ่งนา กินปลา แมลง และสัตว์น้ำขนาดเล็ก
- ที่มีพยางค์ ที่เป็นพยางค์
- ที่เป็นพยางค์ ที่มีพยางค์
- พยางค์บทกวี บทหนึ่งของกวี ซึ่งโดยมากมีอย่างน้อย4บรรทัด พยางค์โคลง
- พยางค์โคลง บทหนึ่งของกวี ซึ่งโดยมากมีอย่างน้อย4บรรทัด พยางค์บทกวี
- เสียงพยางค์ พยัญชนะที่ออกเสียงได้โดยไม่มีสระ เสียงรัว
- คำมากพยางค์ n. คำเดียวมีหลายพยางค์ โดยเอาคำหลายๆ คำมาต่อกัน ตัวอย่างการใช้: ภาษาเม็กซิโกเป็นภาษาคำมากพยางค์
- ซึ่งมีหนึ่งพยางค์ ซึ่งมีศัพท์ที่มีพยางค์เดียว
- ที่มีพยางค์เดียว ที่มีหนึ่งพยางค์
- ที่มีหนึ่งพยางค์ ที่มีพยางค์เดียว
- สัมผัสอักษรพยางค์ ทำให้คำแรกสัมผัสอักษรกัน
- หลายพยางค์ เกี่ยวกับคําที่มีหลายพยางค์
- ซึ่งมีศัพท์ที่มีพยางค์เดียว ซึ่งมีหนึ่งพยางค์
มือถือ